កើតមកជាមនុស្សកុំរឹងកុំរូស កុំធ្វើជនពាល
កុំឆ្កឹះកុំឆ្កៀល កុំដើរតិះដៀល មិនធ្វើការងារ ។
កុំលង់កុំលុះ អំពើពាលា នោះអន់គ្រប់គ្រា
ចាប់បានវេទនា ជាប់គុកច្រវាក់ ។
កុំមានចិត្តទ្រុស្ត កុំដើរកាប់ចាក់ សាមាន្យអបលក្ខណ៍
គេបាត់លុយកាក់ គេជេរផ្ដាសា។
កុំគិតតែគូស ផ្លូវខុសនោះណា ម្ខាស់គេឈឺផ្សា
កុំចិត្តឬស្យា ប្រហារគេឯង ។
កុំឲ្យពន្យុះ កុំដើរលេងល្បែង ដេកដួលគេសែង
គ្រួសារចំបែង ព្រោះក្រែងខ្លួនស្លាប់។
កុំដើរជជុះ ឲ្យគេឈឺចាប់ ថ្ងៃក្រោយគង់យ៉ាប់
កុំអុជអាលប្រាប់ កើតរឿងឈ្លោះគ្នា ។
ចេះបែងចែកពុះ គ្រប់ពេលវេលា រួបរួមសាមគ្គឺ
នោះទើបយូរយា ស្គាល់ត្រើយ សុខសាន្ត ។
ដើរតាមគំនូស ចាស់ ពី បុរាណ ធម៌អាថ៌ជាប់ប្រាណ
ដើរតាមលំអាន ព្រះ ពុទ្ធប្រដៅ ។
កំសាន្តសំរស់ដួងចិត្ត
* ក្រលេកឃើញភ័ក្ត្រ ចិន្ដាប៉ងស្ម័គ្រ លើរូបជីវ៉ា
បើសិននិស្ស័យ សូមអោយវាសនា រីកស្រស់ដូចផ្កា
លើកេសាស្រី ។
* បើគន់អោយជាក់ កែវនេត្រវរលក្ខណ៍ ឆ្លុះចាំងភក្ដី
ពន្លឺពព្រាយ រាយលើភ័ញក្ត្រសី ដបដូចរស្មី
ចរណៃប៉ៃលិន ។
* មុនមានមន្តស្នេហ៍ បីដូចដួងខែ ខ្ញុំគេងសុបិន
នារាត្រីកាល ហាក់នៅជាប់ក្លិន ហ្នឹង! រឺមាសឆ្ងិន
នៃដួងចិន្ដា ។
* បុប្ផារីកថ្មី លើភ័ក្ត្រចរណៃ រំលេចទន្តា
ចេញមកសក្បោះ ក្របង់ដោយផ្កា កុលាបស្រស់ថ្លា
បបូរមាត់ស្រី ។
* រំពៃឯថ្ពាល់ ស្រស់កែវនិមល ថ្លាហួសវិស័យ
ពត់ពេនពួនឡើង ប៉ើងដោយសរសៃ ញញឹមភក្ដី
ចិត្តស្រីឥតពីរ ។
* នាសាឯណោះ ដូចគេបណ្ដុះ ខ័ណ្ឌថ្ពាល់ទាំងទ្វេ
ថ្ពាល់ពីរនៅទាប វាឡើងផុតគេ ដូចងើបរកស្នេហ៍
មកថែថ្ពាល់ស្រី ។
* សំលេងស្រីស្នេហ៍ ពិរោះម្លេះទេ ភ្លេចអស់អ្វីៗ
អូនជាស្រីខ្មែរ ចរិយាប្រពៃ អប់ដោយសំដី
ឋានសួគ៌គ្រួសារ ។
* សក់ខ្មៅរលោង ខ្លះវារខ្លះកោង ក្រាលគ្របលើស្មា
ដូចស្បៃងងឹត តែមានតារា ព្រិចៗចាំងថ្លា
លើកេសាមុំ ។
* ក្លិនខ្លួនព្រលឹង ប្រាប់បងអោយដឹង ថានាងក្រមុំ
ដូចក្លិនបុប្ផា ប្រាប់ទៅដល់ឃ្មុំ ថាផ្កាក្រពុំ
ពេញដោយលំអង។
* ក្លិនស្រីនេះណា បីដូចក្លិនផ្កា ជាប់នៅនឹងទង
ជាក្លិនធម្មជាតិ ចេញពីលំអង ពីខ្លួនស្នេហ៍ស្នង
កែវកល្យាណី ។
កុំឆ្កឹះកុំឆ្កៀល កុំដើរតិះដៀល មិនធ្វើការងារ ។
កុំលង់កុំលុះ អំពើពាលា នោះអន់គ្រប់គ្រា
ចាប់បានវេទនា ជាប់គុកច្រវាក់ ។
កុំមានចិត្តទ្រុស្ត កុំដើរកាប់ចាក់ សាមាន្យអបលក្ខណ៍
គេបាត់លុយកាក់ គេជេរផ្ដាសា។
កុំគិតតែគូស ផ្លូវខុសនោះណា ម្ខាស់គេឈឺផ្សា
កុំចិត្តឬស្យា ប្រហារគេឯង ។
កុំឲ្យពន្យុះ កុំដើរលេងល្បែង ដេកដួលគេសែង
គ្រួសារចំបែង ព្រោះក្រែងខ្លួនស្លាប់។
កុំដើរជជុះ ឲ្យគេឈឺចាប់ ថ្ងៃក្រោយគង់យ៉ាប់
កុំអុជអាលប្រាប់ កើតរឿងឈ្លោះគ្នា ។
ចេះបែងចែកពុះ គ្រប់ពេលវេលា រួបរួមសាមគ្គឺ
នោះទើបយូរយា ស្គាល់ត្រើយ សុខសាន្ត ។
ដើរតាមគំនូស ចាស់ ពី បុរាណ ធម៌អាថ៌ជាប់ប្រាណ
ដើរតាមលំអាន ព្រះ ពុទ្ធប្រដៅ ។
កំសាន្តសំរស់ដួងចិត្ត
* ក្រលេកឃើញភ័ក្ត្រ ចិន្ដាប៉ងស្ម័គ្រ លើរូបជីវ៉ា
បើសិននិស្ស័យ សូមអោយវាសនា រីកស្រស់ដូចផ្កា
លើកេសាស្រី ។
* បើគន់អោយជាក់ កែវនេត្រវរលក្ខណ៍ ឆ្លុះចាំងភក្ដី
ពន្លឺពព្រាយ រាយលើភ័ញក្ត្រសី ដបដូចរស្មី
ចរណៃប៉ៃលិន ។
* មុនមានមន្តស្នេហ៍ បីដូចដួងខែ ខ្ញុំគេងសុបិន
នារាត្រីកាល ហាក់នៅជាប់ក្លិន ហ្នឹង! រឺមាសឆ្ងិន
នៃដួងចិន្ដា ។
* បុប្ផារីកថ្មី លើភ័ក្ត្រចរណៃ រំលេចទន្តា
ចេញមកសក្បោះ ក្របង់ដោយផ្កា កុលាបស្រស់ថ្លា
បបូរមាត់ស្រី ។
* រំពៃឯថ្ពាល់ ស្រស់កែវនិមល ថ្លាហួសវិស័យ
ពត់ពេនពួនឡើង ប៉ើងដោយសរសៃ ញញឹមភក្ដី
ចិត្តស្រីឥតពីរ ។
* នាសាឯណោះ ដូចគេបណ្ដុះ ខ័ណ្ឌថ្ពាល់ទាំងទ្វេ
ថ្ពាល់ពីរនៅទាប វាឡើងផុតគេ ដូចងើបរកស្នេហ៍
មកថែថ្ពាល់ស្រី ។
* សំលេងស្រីស្នេហ៍ ពិរោះម្លេះទេ ភ្លេចអស់អ្វីៗ
អូនជាស្រីខ្មែរ ចរិយាប្រពៃ អប់ដោយសំដី
ឋានសួគ៌គ្រួសារ ។
* សក់ខ្មៅរលោង ខ្លះវារខ្លះកោង ក្រាលគ្របលើស្មា
ដូចស្បៃងងឹត តែមានតារា ព្រិចៗចាំងថ្លា
លើកេសាមុំ ។
* ក្លិនខ្លួនព្រលឹង ប្រាប់បងអោយដឹង ថានាងក្រមុំ
ដូចក្លិនបុប្ផា ប្រាប់ទៅដល់ឃ្មុំ ថាផ្កាក្រពុំ
ពេញដោយលំអង។
* ក្លិនស្រីនេះណា បីដូចក្លិនផ្កា ជាប់នៅនឹងទង
ជាក្លិនធម្មជាតិ ចេញពីលំអង ពីខ្លួនស្នេហ៍ស្នង
កែវកល្យាណី ។
